“ผมไม่มีทางเลือกใช่มั้ย”
“เจ้ามี…แต่ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าทำ”
สิ้นคำที่เหมือนจะเป็นประกาศิตให้แบคฮยอนต้องยอมจำนนร่างกายของตัวเองให้กับคอร์ดิโก้ตนนี้ ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความรวดเร็วมากจนแบคฮยอนไม่สามารถต้านทานอะไรได้เลย เขามั่นใจว่าตัวเองรักคนคนนี้เข้าเต็มๆแล้ว แต่เขาไม่รู้เลยว่าคุณชาร์ล็อตคิดยังไงกันแน่ แม้แต่ชื่อของเขา…คุณชาร์ล็อตเขารู้หรือยังว่าเขาชื่อแบคฮยอน
ร่างสูงโถมจูบเข้ามาอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง ดันร่างของแบคฮยอนให้ติดกับกำแพงห้องข้างหัวเตียง สัมผัสหนักแน่นและลิ้นที่ตวัดเกี่ยวพันกันในนั้นทำให้แบคฮยอนหน้าร้อนไปหมด คุณชาร์ล็อตล็อคคางของเขาไว้แน่นเพื่อไม่ให้ขยับหนี ส่วนมืออีกข้างก็วางทาบลงไปที่ผนังด้านหลังเพื่อพันธนาการร่างของเขา
มือที่ทาบกับกำแพงเปลี่ยนมาล้วงเข้าที่ใต้สาบเสื้อของเขา การกระทำกระโชกโฮกฮากและรุนแรงทำให้เขาใจสั่น แบคฮยอนเริ่มชอบความรุนแรงตั้งแต่จูบครั้งนั้น เขารู้สึกว่ามันให้ความรู้สึกที่ดิบมาก…มากกว่าการลูบไล้เบาๆ แต่ถ้ามาแรงๆอย่างเดียวเขาก็รับไม่ไหวเหมือนกันนะ
เสื้อของแบคฮยอนถูกถกขึ้นเรื่อยๆจนเผยให้เห็นเนินอกขาวและยอดอกทั้งสองข้าง ใบหน้าของเขาซุกเข้าที่ลำคออีกครั้งจากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนลงมาเรื่อยๆจนถึงสิ่งนั้น ร่างสูงใช้ลิ้นเลียวนไปมารอบๆยอดอก แบคฮยอนซี๊ดปากด้วยความลืมตัวจนต้องกัดปากตัวเองเอาไว้เพราะเขารู้สึกอายเกินไป
บรรยากาศในห้องนี้ค่อนข้างมืด หน้าต่างห้องก็เป็นสี่เหลี่ยมไม่ใหญ่มาก แต่ถึงอย่างนั้นเขากลับมองเห็นการกระทำต่างๆได้จนหมด แบคฮยอนขย้ำเข้าที่เส้นผมสีดำสวยเมื่อคุณชาร์ล็อตใช้ปากครอบยอดอกของเขาจากนั้นก็ทั้งกัดทั้งดูดจนมันตั้งชัน
แบคฮยอนเสียวไปทั้งตัวจนขาเริ่มอ่อน คุณชาร์ล็อตไล่ต้อนเขาจนมุมจนเริ่มยืนไม่ไหว ร่างเล็กทิ้งใบหน้าของตัวเองลงที่ซอกคอแกร่ง คุณชาร์ล็อตที่เห็นว่าแบคฮยอนหอบหายใจถี่ก็อุ้มร่างเล็กลอยขึ้นจากนั้นก็ปล่อยลงบนเตียงเบาๆ
“ข้าทำเบาๆไม่เป็น”
“อ้ะ!”
“ถ้าเจ็บก็ร้องดังๆ”
ร่างสูงพูดจบเสื้อของเขาก็ถูกฉีกออกเป็นสองส่วน จากนั้นเขาก็ปามันทิ้งไปที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ แบคฮยอนตกใจกับความใจร้อนของเขาที่มักทำทุกอย่างด้วยความรุนแรง แบคฮยอนลืมเรื่องอื่นๆไปจนหมด เขาลืมไปแล้วว่าตัวเองเพิ่งไปเจอกันอะไรมา หรือแม้กระทั่งเขากำลังทำอะไรอยู่
ชาร์ล็อตเริ่มจูบขึ้นอีกครั้งในระดับที่เขาต่ำกว่า จูบบนเตียงทำให้แบคฮยอนหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม มือไม้อ่อนทำอะไรไม่ได้เมื่อคนข้างบนเอาแต่กดจูบเน้นย้ำลงมาซ้ำๆอยู่อย่างนั้นเหมือนแกล้งให้เขาเขินหนักกว่าเดิม แบคฮยอนฮึดฮัดในลำคอเมื่อตัวเองทนไม่ไหวแล้วกับการแกล้งของเขา คุณชาร์ล็อตหัวเราะเบาๆ เพียงแค่นั้นก็ทำให้หัวใจพองโต
เสียงหัวเราะของคุณชาร์ล็อตเนี่ยนะ…!?
ร่างสูงนั่งลงบนตัวเขาก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออกเผยให้เห็นหน้าท้องแบนเรียบและกลิ่นฟีโรโมนที่ฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง แบคฮยอนจ้องมองสิ่งนั้นด้วยความหลงใหลจนเขาโดนขโมยจูบไปอีกครั้ง
ร่างสูงล้วงมือเข้าไปในกางเกงของเขาก่อนจะไล้นิ้วเข้าไปใต้ขอบกางเกงใน แบคฮยอนทำอะไรไม่ถูกนอกจากจับข้อมือของเขาเอาไว้เบาๆ คุณชาร์ล็อตกอบกุมเข้าที่แกนกลางของแบคฮยอนเอาไว้หลวมๆก่อนจะใช้นิ้วโป้งลูบวนไปมาที่ส่วนหัว แบคฮยอนเสียววูบวาบที่ช่องท้อง เขาครางออกมาเบาๆก่อนจะโดนร่างสูงจูบปิดปากแกล้ง
“อื้อออ คุณ…ชาร์ล็อต”
“เรียกข้าทำไม” นิ้วโป้งของเขาลูบวนไปมาอยู่อย่างนั้นมีบ้างที่สลับเป็นเลื่อนขึ้นเลื่อนลง แบคฮยอนรู้สึกถึงน้ำแฉะๆที่เริ่มไหลออกมาจากส่วนหัว ร่างเล็กเลยเผลอกัดปากตัวเองเพราะความเสียว โดยไม่รู้เลยว่าไปทำให้คนด้านบนเกือบสติแตก
เสียงหอบหายใจถี่ของแบคฮยอนยั่วยวนชาร์ล็อตเสียเหลือเกิน ใบหน้าหวานที่เหนื่อยหอบกระตุ้นให้เขาคร่อมตัวร่างเล็กเอาไว้ก่อนจะเริ่มลงมือถอดกางเกงตัวนั้นออกไป แบคฮยอนไม่ได้ขัดขืนเพราะมัวแต่หลับตาหายใจ ร่างเล็กยกสะโพกขึ้นให้เขาถอดมันออกได้สะดวก กางเกงและกางเกงในปลิวไปที่ไหนซักที่ในห้อง จากนั้นใบหน้าหล่อเหลาก็มุดเข้าที่ซอกขาเนียนขาวแล้วก็ไล้จมูกสลับกับกดจูบหนักๆอย่างที่ชอบทำ
“ฮื่อ” แบคฮยอนเขินจนตัวจะแตกแล้ว ร่างเล็กใช้หลังมือปิดปากตัวเองและทำให้มันปิดวิวที่อยู่ข้างล่าง ชาร์ล็อตกางขาของเขาออกแล้วระดมจูบอย่างมัวมัน ยามที่ร่างสูงกดจูบลงที่ส่วนหัวของแบคฮยอน ร่างเล็กก็จะกระตุกอย่างห้ามไม่ได้
ชาร์ล็อตใช้ลิ้นเลียช่องทางด้านหลังของแบคฮยอนเบาๆ เขาเลียมันวนไปมาจนเจ้าสิ่งนั้นหุบเข้าหุบออกสู้ลิ้นของเขา เสียงร้องของแบคฮยอนดังขึ้นเบาๆเมื่อเจ้าตัวเสียวในบางจุดที่เขาไปโดนมันเข้า ชาร์ล็อตแกล้งเอาลิ้นแหย่เข้าๆออกๆที่รูนั้นจนแบคฮยอนต้องร้องโวยวายว่าให้หยุด
“แค่ลิ้นยังเสียวขนาดนี้”
“อย่าพูดนะครับ!”
“แล้วจะทนของข้าไหวหรอ”
แบคฮยอนเอามือตัวเองปิดเข้าที่ริมฝีปากหนา สีหน้าของคนใต้ร่างไม่สู้ดีนัก ชาร์ล็อตจับมือของแบคฮยอนออกแล้วถอดกางเกงของตัวเอง แกนกายที่พองโตของเขาทำให้แบคฮยอนปิดตาตัวเองทันทีที่เผลอไปเห็นมันเข้า
มันดูใหญ่… จนเขาเริ่มกลัวที่จะให้คุณชาร์ล็อตสอดมันเข้ามา
“กลัวหรอ”
“ไม่ใช่นะครับ!!” แบคฮยอนเผลอเอามือออกเพราะเถียงกับร่างสูง จนได้สบเข้ากับดวงตาสีแดงฉานก็ทำให้แบคฮยอนเปลี่ยนคำพูด “ก็…นิดหน่อยครับ”
“กลัวเจ็บใช่มั้ย?”
“ครับ”
แบคฮยอนตอบเบาๆเมื่อเห็นว่าร่างสูงโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆก่อนจะหลับตาลงเมื่อริมฝีปากเราสัมผัสกัน จากจูบธรรมดาไม่กี่นาทีก็แปรเปลี่ยนเป็นจูบที่เร่าร้อนเหมือนอย่างที่เจ้าตัวชอบ แบคฮยอนบีบเข้าที่ไหล่กว้างแน่นเมื่อรู้สึกเหมือนมีบางอย่างมาจ่อที่ปากทางของตัวเอง
คุณชาร์ล็อตจับแกนกายของตัวเองให้ส่วนหัวหลุบเข้าไปข้างใน แบคฮยอนครางเสียวทั้งที่ชาร์ล็อตยังวุ่นวายอยู่กับปากของเขาไม่ยอมละออกไป จากนั้นเขาก็ดันมันเข้ามาเรื่อยๆจนสุดในครั้งเดียว แบคฮยอนจิกเข้าไปที่ไหล่กว้างเมื่อความเสียวมันพุ่งขึ้นมา คุณชาร์ล็อตที่รู้ว่าเขาเป็นขนาดนี้ก็ยังไม่ยอมถอนจูบออกไป
“ไม่ต้องกลัวหรอก ยังไงก็เจ็บอยู่แล้ว”
“อื้อ!!” แบคฮยอนครางออกมาเมื่อร่างสูงเริ่มขยับเข้าออกช้าๆ แต่เป็นการขยับที่หนักแน่นและเน้นตรงจุด แบคฮยอนครางมั่วไปหมดเมื่อเขามักจะโดนจุดเสียวของตัวเองเสมอ
ร่างสูงขยับเนิบนาบอยู่แค่สองครั้งให้ตายใจ จากนั้นก็กระแทกเน้นเข้ามาด้วยจังหวะถี่ๆที่ทำให้แบคฮยอนไปไม่เป็น ร่างเล็กขยับขึ้นลงไปตามแรงกระแทกและเสียงครางที่ดังลั่นห้อง ทั้งที่เขาพยายามแล้วว่าจะควบคุมเสียงของตัวเองให้ได้ แต่จังหวะที่รุนแรงขนาดนี้ทำให้แบคฮยอนเลือกที่จะปล่อย
“อ้ะ…อื้อ!”
ร่างสูงโน้มหน้าลงมาจูบเข้าที่ริมฝีปากบางที่เริ่มแดงช้ำจากการถูกจูบและดึงบ่อยๆ แบคฮยอนที่ปิดตาตัวเองอยู่ในตอนแรกเลื่อนมือมาจิกเข้าที่หัวของชาร์ล็อต ร่างเล็กเริ่มทนไม่ไหวอยากจะเอาคืนเขาที่เอาแต่กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่หยุดพักเลยกัดเข้าไปที่ไหล่แกร่งจนเกิดรอยของฟันเป็นซี่ๆ
“กัดแรงๆ” แต่ชาร์ล็อตกลับชอบที่คนตัวเล็กกัดเขา ยิ่งไปกว่านั้นกลับสั่งให้กัดแรงกว่าที่เคยกัดไป แบคฮยอนว่าง่ายไม่ใช่ว่าเชื่อฟังแต่เพราะมันเสียวมากจนไม่รู้ว่าจะไประบายที่ไหนเลยกัดเข้าไปที่ไหล่กว้างนั่นอีกครั้งแต่แรงกว่าเดิม
“แรงกว่านี้…”
คุณชาร์ล็อตคงชอบความรุนแรงมากจริงๆ แต่ถ้าไม่ลดจังหวะลงแบคฮยอนจะไม่ไหวแล้ว ลิ้นของคุณชาร์ล็อตไปยุ่งวุ่นวายเข้าที่ยอดอกของเขาอีกแล้ว ฟันคมกัดเข้าแรงๆจนแบคฮยอนร้องเสียงหลง มันเจ็บมากกว่าจะรู้สึกเสียว แต่เขาคงพอใจถ้าแบคฮยอนจะเลือดตกยางออกบนเตียงของเขา
“อึก…แบคฮยอน…เรียกชื่อผม อ๊า!”
ชาร์ล็อตกัดเข้าที่แก้มกลมทั้งที่ข้างล่างยังคงดุเดือด ร่างสูงทำเป็นไม่สนใจคำของแบคฮยอน คนตัวเล็กที่ถึงแม้จะเสียวจนร่างบิดไปมาแต่ก็ยังพอมีสติอยู่ ชาร์ล็อตครางออกมาบ้างเมื่อช่องทางร้อนตอดรัดเขาจนเก็บเอาไว้ไม่อยู่
“อ่าห์… แบคฮยอน”
เพียงแค่เสียงทุ้มเรียกชื่อของเขา แบคฮยอนก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะหน้าท้องของชาร์ล็อตเต็มไปหมด ชาร์ล็อตจับสะโพกของแบคฮยอนเข้าหาแกนกายและกระแทกเข้าไปเน้นๆแบบเข้าสุดออกสุดเพราะเริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
และเมื่อจังหวะสุดท้ายสิ้นสุดลง ร่างของเขาก็ฟุบลงที่หน้าอกขาวของแบคฮยอนทันที สองร่างแข่งกันหายใจหอบเมื่อกิจกรรมในคืนนี้เกิดขึ้นพร้อมกับเสียงฝนที่ยังคงตกเรื่อยๆและสร้างความหนาวเย็นให้กับคนใต้ร่าง ชาร์ล็อตทิ้งตัวลงนอนข้างๆก่อนจะตะคองกอดแบคฮยอนที่ตาเริ่มหนักขึ้นเพราะเหนื่อยจากการโดนเอาแต่ใจ
แบคฮยอนรู้สึกแสบๆที่ช่องทางด้านหลังของตัวเอง เขารู้สึกว่าเลือดมันไหลแล้วแน่ๆ เขาเหนื่อยเกินกว่าจะต่อว่าคุณชาร์ล็อตที่ทำรุนแรงจนเขาเลือดออกจนได้ ก็เล่นแรงซะขนาดนั้น
ครั้งแรกของเขาจะไปทนได้ยังไงกัน…
ไม่ถนัดอีเซ็นนะคะ TT ว่าได้แต่อย่าแรง...
อย่าลืมไปเม้นท์ให้ในเด็กดีด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
Comments